Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie to jedna z najsłynniejszych przypowieści Jezusa Chrystusa, opisana w Ewangelii według św. Łukasza (Łk 10,25-37). Jest to opowieść, która uczy o miłości bliźniego i współczuciu niezależnie od różnic kulturowych, religijnych czy społecznych.
Tekst przypowieści
Wersja skrócona z Ewangelii według św. Łukasza:
Pewien uczony w Prawie zapytał Jezusa: „Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”. Jezus odpowiedział pytaniem: „Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?”. Uczony odpowiedział: „Będziesz miłował Pana Boga swego z całego serca i bliźniego swego, jak siebie samego”. Jezus potwierdził, że odpowiedział dobrze. Uczony zapytał jednak: „A kto jest moim bliźnim?”.
W odpowiedzi Jezus opowiedział przypowieść:
Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci obdarli go, pobili i zostawili ledwie żywego. Przechodził tą drogą kapłan, zobaczył go, ale minął obojętnie. Podobnie postąpił lewita. Natomiast pewien Samarytanin, który również tamtędy przechodził, ulitował się nad pobitym. Opatrzył jego rany, nalał oliwy i wina, po czym wsadził go na swoje zwierzę, zawiózł do gospody i opiekował się nim. Następnego dnia oddał gospodarzowi dwa denary i powiedział: „Opiekuj się nim, a jeśli wydasz więcej, oddam ci, gdy będę wracał”.
Po zakończeniu przypowieści Jezus zapytał: „Kto z tych trzech okazał się bliźnim dla człowieka, który wpadł w ręce zbójców?”. Uczony odpowiedział: „Ten, który okazał mu miłosierdzie”. Jezus rzekł: „Idź i ty czyń podobnie”.
Interpretacja przypowieści
- Samarytanin był osobą, którą Żydzi uważali za wroga, ale to on okazał współczucie i miłosierdzie, co pokazuje, że bliźnim jest każda osoba, która potrzebuje pomocy, niezależnie od pochodzenia czy przekonań.
- Kapłan i lewita, choć reprezentowali religijną elitę, nie zatrzymali się, aby pomóc. Jezus używa ich jako przykładu, aby pokazać, że prawość nie polega na samym przestrzeganiu reguł, ale na czynnej miłości wobec bliźniego.
- Rany człowieka pobitego przez zbójców to symbol ludzkiego cierpienia, a Samarytanin reprezentuje miłosierdzie w czynie.
Przypowieść ta przypomina, że miłość do Boga wyraża się przez miłość do bliźnich, nawet tych, którzy mogą być nam obcy lub którzy są uznawani za "innych".